Het begon allemaal op de stranden van Zuid-Amerika. Daar zag onze oprichter Ruben hoe plasticvervuiling paradijs verandert in een vuilnisbelt. Prachtige kustlijnen lagen bedolven onder afval en dat kwam hard binnen.

Tijdens diezelfde reis had hij een plastic waterflesje bij zich. In de hitte werd het water al na een paar minuten heet, klef en vies van smaak. Later, tijdens het beklimmen van een berg in Ecuador, was het water volledig bevroren. Geen slok te drinken.

Terug in Nederland bleek het nog erger dan gedacht: elk jaar stroomt er meer dan 12 miljoen ton plastic onze oceanen in. Eén van de grootste drijvende vuilnisbelten is inmiddels drie keer zo groot als Frankrijk.

Dit is geen probleem meer. Dit is een crisis. En het is er één die we samen kunnen aanpakken.